Kolej To dla nas interesujące, że Śląsk może się poszczycić pierwszą siecią połączeń kolejowych na terenie byłych Prus. Już w 1810 roku istniały plany budowy trakcji pomiędzy Wrocławiem a Zabrzem. Przemysł węglowy potrzebował pilnie środków transportu a Odra nie była jeszcze wystarczająco do tego przygotowana. W 1841 r. położono kamień węgielny pod budowę dworca wrocławskiego, a już rok później odjechał stąd pierwszy pociąg. 22 maja 1842 r. uroczyście zainicjowano połączenie pomiędzy Wrocławiem a Oławą. W 1847 r. Śląsk przodował w całych Prusach i posiadał już 635 km torów. Elektryfikacja kolei na naszym terenie datuje się od 1914 r. a w 1933 r. było już 388 km zmodernizowanych sieci. Postęp techniczny wymagał także nowego taboru, dlatego też, ruszyła produkcja nowoczesnych lokomotyw w fabryce Linke-Hoffman w stolicy naszego województwa. Wrocław stał się centrum śląskiego kolejnictwa z siedmioma sieciami połączeń. Poza liniami Wrocław-Oława-Brzeg-Opole istniała także tzw. “linia węglowa”, która przebiegała m. in. przez Kotowice, Czernicę i Laskowice. Bardzo uroczyste otwarcie laskowickiego dworca miało miejsce w 1910 r. Od tego czasu bryła budynku niewiele się zmieniła. Przed wojną, było to bardzo ruchliwe miejsce i istotne dla lokalnej społeczności. W tylnej części kompleksu znajdował się punkt frachtowy, który szczególnie latem, tętnił życiem. To tutaj miejscowi rolnicy przywozili rabarbar i szparagi by jak najszybszym transportem dostarczyć towar do Wrocławia. Późną jesienią natomiast odbywał się załadunek buraków cukrowych, które wagonami dostarczano do pobliskich cukrowni. Piętro stacji zamieszkiwał zawiadowca stacji niejaki Berg wraz z rodziną. Lewą stronę budynku zajmowała bardzo popularna restauracja “Fischoders Zeiten”. Obok wejścia stał czerwony automat z miętowymi ciasteczkami i prażonymi migdałami. Środkowe wejście prowadziło do kasy biletowej. Bez ważnego biletu nie było możliwości dostać się na peron, bowiem były one sprawdzane zanim opuściło się teren dworca. W okresie przedwojennym i w trakcie trwania II wojny światowej kolej odgrywała kluczową rolę dla lokalnej społeczności. Był to przede wszystkim główny środek transportu. Autobusów w owym czasie nie było. Także mieszkańcy Ratowic by dostać się do pracy, szkoły czy na zakupy w mieście, szli na piechotę lub jechali rowerami przez łąki do Czernicy lub Kotowic by tam przesiąść się na pociąg. W Czernicy obok stacji stał niski budynek z knajpką, która była ulubionym miejscem spotkań barkarzy. Nie zapominajmy także, że tutejszy dworzec stał się “bohaterem” pierwszych scen, kultowej komedii “Sami Swoi”. Krystyna Skowera
Wpisy Powiązane '
11 GRU 2023
Święty Jan jak nowy
Figura św. Jana Nepomucena w Ratowicach, przy ulicy Polnej, po kilku miesiącach nieobecności, wróciła już na swoje miejsce....
11 GRU 2023
Św. Antoni Padewski – figura z kościoła w Puźnikach
Fot. arch. G. Niżyńska Puźniki – wieś na Podolu, którą spalili pod koniec wojny banderowcy. Kiedy polscy mieszkańcy...
10 WRZ 2023
Premier Mateusz Morawiecki w Puźnikach
W piątek, 7 lipca 2023 roku premier Mateusz Morawiecki odwiedził Puźniki. A raczej miejsce, gdzie znajdowała się ta miejscowość...
01 KWI 2023
Tragedia na bunkrach
Czwartek, trzeciego marca 1960 r. okazał się najtragiczniejszym dniem w powojennejhistorii Ratowic.Minęło 15 lat od zakończenia II...
14 LUT 2023
Józef Tyc
Mój dziadek, Józef Tyc, w 1945 roku czterdziestoletni mieszkaniec polskiej wsi Puźniki naPodolu, był szanowanym i bardzo pracowitym...